De traditie is dat iedere jarige bewoner trakteert op gebak bij de koffie. Dat moment wordt gevierd in de gezamenlijke huiskamer. Wil Houkamp komt ook even bij haar tante langs. Als de koffie en het gebak op zijn wordt ma nog toegezongen. Na dit moment schuifelt ieder weer naar zijn eigen appartement.

27 Juni 2019 hielden we onze eerste ZWABRO-dag. Ik geef toe dat het klinkt als een dag waarop schoonmaakmiddelen gepresenteerd worden. Maar het is niet minder dan een dag waarin we als ZWAgers en BROers met elkaar op stap gaan.

Deze keer planden we de dag op zaterdag 13 januari 2024.
We gingen (evenals de vorige keer) naar Manhattan aan de Maas. Hoe kan het ook anders….
Startpunt was de Markthal. Vandaar wandelden we naar het depot van museum Boymans van Beuningen. Na het bekijken van dit bijzondere bouwwerk ging de wandeling terug door de stad naar restaurant ‘Loetje’. Met als toetje een orgelconcert in de Laurenskerk, op steenworp afstand van het restaurant.

Depot Boijmans van Beuningen is een futuristisch gebouw, een icoon, dat op 5 November 2021 door koning Willem Alexander is geopend.
In dit bouwwerk wordt de kunstcollectie van het museale bewaart en verzorgt in een aantal klimaatgecontroleerde ruimten met stellingen, rekken en kasten. Er staan ook een aantal kunstwerken tentoongesteld. Het leuke is dat je die vanaf de omloop, de trappen en de lift vanuit allerlei standpunten kunt bekijken.
Het depot is het eerste publiek toegankelijke kunstdepot.

Er komt op zekere dag een telefoontje van de Amandelhof dat er een appartement leeg staat. De vraag wordt gesteld of ‘uw moeder nog belangstelling heeft’, (omdat ze al jaren op de wachtlijst staat en telkens de boot afhoudt). Er breken spannende dagen aan. Gaat ze het wel of niet doen? Als kinderen vinden we het echt nodig dat ma meer zorg krijgt en dat Wim ontlast wordt.
In eerste instantie is het: ‘geen denken aan’. Maar na de nodige gesprekken en bijbehorende emoties 😒 gaan we kijken. Eerst bij het betreffende appartement in Bloesemhove, waar ze zelfstandig zal komen te wonen met thuiszorg (dus eigenlijk min of meer de situatie zoals in Rehoboth is). Ter plekke blijkt dat er ook een appartement in gebouw Waterhove vrij komt naast schoonzus Ploon Houkamp. Dat laatste geeft de doorslag: dan wil ik dát appartement. Wij zijn helemaal blij omdat ze nu op een afdeling terecht komt waar 24 uur per dag verzorging is.

We vormen een klein voorbereidingscomité dat voortvarend aan de slag gaat. Een belangrijk element is het regelmatig overleg met (o)ma. Dat betekent veel geduld en luisteren naar haar bezwaren.  Maar ook ontelbare pogingen om haar te overtuigen dat het een veel praktischer is dan het ander. En dat de nieuwe woning vééél kleiner is dan het huis dat ze nu heeft. Maar ja, om te kiezen wat dan niet mee kan valt echt niet mee… Ook Wim praten we telkens bij  en we proberen hem in deze laatste maanden te steunen, want hij heeft het in dit proces niet gemakkelijk.

Naast punthoofden, overvolle auto’s, meters voorlopig opgeslagen spullen en prullen in eigen huis (want de ervaring heeft geleerd dat maanden, zelfs jaren later, de vraag ‘weet jij waar dit of dat gebleven is?’), vele telefoontjes en mails, hebben we ook het nodige plezier.

Twee dagen buffelen en (o)ma is ‘over’ en de oude woning is zo goed als leeg. Op zulke momenten besef je dat het toch wel fijn is dat je geen enigst kind bent. 😉
(O)ma nuttigt haar laatste ontbijtje op haar vertrouwde plekje aan de keukentafel. Daarna wordt ze ’s morgens in haar oude huis bijtijds opgehaald door Willeke en Marco. Een laatste groet aan de buurvrouwtjes die haar met de nodige weemoed nakijken.

Dan gaat het circus van start. Voordat (o)ma halverwege de middag naar haar nieuwe woning wordt gebracht, moet het huis weer ingeruimd zijn: spullen op de juiste plek, kasten ingeruimd,  lampen, klokken en schilderijen opgehangen zijn, enz., enz.  💪💪

De tweede dag was deels een andere ploeg aan de slag. Hun taak was de oude woning leeg te maken.

Hieronder volgt een kleine impressie van de inzet van de familie. Trek je eigen conclusies maar.  Ik breng uiteraard niet alles en iedereen voor het voetlicht. Deels omdat ik niet de schijn wil wekken dat ik alleen maar mijn fototoestel verhuisd heb in deze dagen. Maar ook omdat dit te gevoelig kan liggen voor desbetreffende personen. Maar sommige beelden mogen toch gezien worden, vind ik.

Op 1 juli 2022 houden we weer keer een familiebijeenkomst. Deze keer doe we dat in boerderij Nooitgedacht in Waarder. Na het welkom starten we met eten. Daarna haken nog wat familieleden aan. Tenslotte is er ruim tijd voor een praatje met elkaar én natuurlijk diverse activiteiten om de krachten te meten voor de liefhebbers. We treffen het met het mooie weer!