Er was eens…
‘Mijnheer’ zei de medewerker van het Rotterdams archief en hij keek me wat medelijdend aan, ‘u bent niet de enige’.
Ik had hem net verteld dat ik het jammer vond dat ik niet méér aan mijn vader en opa heb gevraagd toen ze nog leefden. Nu ben ik op zoek naar stukjes van hun levensgeschiedenis en kan ik het er met hen niet meer over hebben. (Bijna) die hele generatie is niet meer onder ons. ‘U bent niet de enige die nu graag nog dingen wil weten over vroeger,’ was zijn antwoord. Regelmatig hoor ik dit soort opmerkingen…
Vandaar ‘Er was eens…’
Dat gaat dus niet over een sprookje maar over ons familieverhaal. Er was eens een familie…
Ik had al een hele tijd het plan om daar eens wat over op te schrijven. Dan hoeven dat mijn kinderen en kleinkinderen over enige tijd niet dezelfde vragen te stellen: Hoe is mijn vader eigenlijk opgevoed? Hoe ging het vroeger in hun gezin er aan toe en wat deden ze in die tijd met elkaar? Wat voor beroep had opa eigenlijk? Enzovoort…
Gaandeweg bedacht ik dat ik het eigenlijk net zo goed voor de hele familie zou kunnen maken.
Op die manier blijft er kennis van vroeger bewaard… En kan er nu nog over gepraat worden.
Deze kleine familiekroniek is niet compleet. Het is een greep uit een aantal persoonlijke ervaringen en weetjes die ik me zelf kan herinneren en die ik op de een of andere manier op het spoor kwam. Maar het is wel door mijn ‘gekleurde bril’ bekeken! Ik weet wel zeker dat mijn broers en zussen een aantal van dezelfde dingen of situaties anders hebben beleefd. Ik zou zeggen vraag er je vader of moeder eens naar….
Ik heb wel mijn best gedaan om een en ander uit te zoeken, na te vragen, te checken en gebruik te maken van wat anderen al hebben uitgezocht en aan mij vertelden of toestuurden. Vooral dank aan Frank en Maarten hiervoor!
Die info van anderen had ik ook wel nodig want ‘ik heb al een slecht geheugen zolang ik me kan herinneren’ (Herman Finkers). 😊
Als doorlopende lijn voor het familieverhaal heb ik de verschillende woonadressen van mijn ouders genomen waar zij sinds hun trouwen gewoond hebben: Plantagestraat, Kortekade, Dijkstraat, ’s Gravenweg, Michelangelostraat en Fluiterlaan.
Die verschillende huizen staan voor meer dan een stapel stenen. Elk huis kent zijn eigen geschiedenis en het laat iets zien van ons ouderlijk gezin in een bepaalde periode. Zoveel huizen, zoveel verhalen.
Dat is de hoofdlijn, zie hiervoor: ’the story of the family’.
Je kunt die hoofdlijn volgen, maar wanneer je wilt weten hoe het bijvoorbeeld vóór het trouwen ging met mijn ouders of grootouders, dan kun je daar een uitstapje naar maken. Dat geldt ook voor andere ‘achtergrondinfo’.
Dit verhaal is nog lang niet ‘af’ Het begin is er en ik ben van plan de komende tijd de site verder aan te vullen. Hier en daar zal ik ook nog wel eens wat herschrijven de foutjes eruit halen.
Wil je op de hoogte gehouden worden als er weer een nieuw gedeelte is toegevoegd dan kun je dit via de mail in deze website aangeven.
En als je suggesties, aanvullingen, vragen hebt of als je het leuk vindt om over iets door te praten, laat het me weten.
Jan Noteboom
p.s. Heb je gezien dat de website door Anne Noteboom ontworpen en gebouwd is? Dit is dus een puur ‘Noteprodukt’. 👌
Updates ontvangen?
Vul hiernaast het formulier in om updates wanneer nieuwe foto’s online staan.